ماکان نیوز | وب سایت خبری ماکان | اخبار دنیای دیجیتال و کامپیوتر
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
راز بقا: «نوتریا» یا «کویپو» یک جونده گیاهخوار و نیمه آبزی در آمریکای جنوبی است. این موش غول‌پیکر در حفره‌هایی در کنار امتداد آب زندگی می‌کند و از ساقه‌های گیاهان رودخانه‌ای تغذیه می‌کند. نوتریا در اصل بومی مناطق نیمه گرمسیری و معتدل آمریکای جنوبی است اما توسط کشاورزانی که در کار تولید خز هستند به آمریکای شمالی، اروپا و آسیا، معرفی شد.
به گزارش راز بقا، اگرچه هنوز در برخی مناطق برای خز شکار و به دام می‌افتد، اما عادت‌های مخرب نقب‌زنی و تغذیه آن اغلب آن را در تضاد با زندگی انسان‌ها قرار می‌دهد و در ایالات متحده به عنوان یک گونه مهاجم در نظر گرفته می‌شود. همچنین بیماری‌های مختلفی را به انسان و حیوانات منتقل می‌کند که عمدتاً از طریق آلودگی آب است.
ویژگی‌های ظاهری موش «نوتریا»
«نوتریا» تا حدودی شبیه یک موش صحرایی بسیار بزرگ یا یک سگ آبی با دم کوچک، بلند و لاغر بدون مو است. نوتریا‌های بزرگسال معمولاً ۴ تا ۹ کیلوگرم وزن، و ۴۰ تا ۶۰ سانتی متر طول دارند و دم آن‌ها ۳۰ تا ۴۵ سانتی متر است. برخی از موش‌های نوتریا بین ۱۶ تا ۱۷ کیلوگرم وزن می‌گیرند، اگرچه معمولاً به طور متوسط ۵/۴ تا ۷ کیلوگرم وزن دارند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
«موش دو پای بلوچستان»؛ کوچکترین کانگورو جهان که هرگز آب نمی‌خورد!
موش نوتریا دارای سه مجموعه خز است. اول مو‌های محافظ که بیرونی‌ترین قسمت است و سه اینچ طول دارد. دوم لایه میانی که شامل یک خز درشت و قهوه‌ای تیره و سوم یک لایه زیرخز با رنگ خاکستری و متراکم و نرم که به آن «نوتریا» نیز می‌گویند.
سه ویژگی متمایز موش نوتریا عبارتند از: لکه سفید روی پوزه، پا‌های عقبی پره‌دار، و دندان‌های ثنایای بزرگ و زرد نارنجی روشن. یکی از ویژگی‌های بارز و آشکار نوتریا رنگ دندان‌های‌اش است که معمولا به رنگ نارنجی هستند. با همین ویژگی می‌توان به راحتی نوتریا را تشخیص داد. آن‌ها تقریباً ۲۰ دندان با چهار دندان ثنایای بزرگ دارند که در تمام طول زندگی موش رشد می‌کنند. تغییر رنگ نارنجی دندان‌ها به دلیل رنگدانه‌های آهن معدنی موجود در مینای دندان است. «نوتریا» دارای سبیل‌های برجسته چهار اینچی در هر طرف پوزه یا ناحیه گونه خود است. غدد پستانی و پستان نوتریای ماده در بالای پهلو‌های او قرار دارند تا به ماده اجازه دهد که در آب نیز تغذیه کند. هیچ تمایز قابل مشاهده‌ای بین «نوتریای» نر و ماده وجود ندارد. هر دو از نظر رنگ و وزن مشابه هستند.
یک «نوتریا» اغلب با یک «موش آبی»، یکی دیگر از جوندگان نیمه آبی اشتباه گرفته می‌شود. با این حال، موش آبی کوچکتر است و نسبت به آب و هوای سرد مقاوم‌تر و دمی پهن دارد که از آن برای کمک به شنا استفاده می‌کند، در حالی که دُم نوتریا گرد است. همچنین می‌توان آن را با یک سگ آبی یا «بیدستر» اشتباه گرفت، زیرا سگ‌های آبی و نوتریا آناتومی و زیستگاه بسیار مشابهی دارند. با این حال، دم بیدستر‌ها بر خلاف دم‌های گرد نوتریا صاف و پارو مانند است.
چرخه حیات نوتریا
«نوتریا» می‌تواند تا شش سال در اسارت زندگی کند، اما این موش‌ها به طور غیر معمولی بیش از سه سال عمر می‌کنند. به گزارش راز بقا؛ نر‌ها در اوایل چهار ماهگی و ماده‌ها در اوایل سه ماهگی به بلوغ جنسی می‌رسند. با این حال، هر دو می‌توانند یک دوره نوجوانی طولانی مدت، تا سن نه ماهگی داشته باشند. هنگامی که یک ماده باردار می‌شود، حاملگی ۱۳۰ روز طول می‌کشد و ممکن است یک تا ۱۳ فرزند به دنیا بیاورد. متوسط تولید مثل نوتریا چهار فرزند است.
تولید مثل نوتریا
نوتریای ماده در عرض دو روز پس از تولد فرزندان می‌تواند دوباره جفت‌گیری می‌کند. چرخه سال‌های تولید مثل بر اساس اندازه بستر. ماده‌ها در حالت کلی می‌توانند شش و در موارد نادری هفت بار جفت‌گیری کنند و متوسط زایمان تعداد فرزندان در سال‌های مختلف متفاوت است و از نظم تقریبا مشخصی پیروی می‌کند. سال اول احتمالا تعداد فرزندان زیادی به دنیا بیاورد، اما در سال دوم کمتر و سال سوم به اندازه سال اول خواهد بود. یک ماده به طور متوسط دو بار در سال زایمان دارد و گا‌ها به سه بار نیز می‌رسد.
«نوتریا» به طور کلی لانه‌های خود را با علف‌ها و نیزار‌های نرم می‌چیند. نوزاد نوتریا زودرس است، کاملاً پشمالو و با چشمان باز متولد می‌شود. آن‌ها می‌توانند ظرف چند ساعت پس از تولد با والدین خود از گیاهان تغذیه و در آب شنا کنند. نوتریای ماده یک روز پس از به دنیا آوردن نوزاد خود می‌تواند دوباره باردار شود. اگر به درستی زمان بندی شود، یک ماده می‌تواند سه بار در یک سال باردار شود. نوزاد نوتریا هفت تا هشت هفته توسط والدین پرستاری می‌شود و پس از آن مادران خود را ترک می‌کنند.
«نوتریا» زمانی که گرفتار یا در گوشه‌ای قرار می‌گیرد تهاجمی می‌شود و در صورت تهدید به انسان و سگ حمله می‌کنند. «نوتریا» عمدتاً زندگی شبانه دارد و فعالیت در حوالی غروب خورشید و بیشترین فعالیت این موش عجیب و غریب حوالی نیمه شب رخ می‌دهد. زمانی که غذا کمیاب باشد، «نوتریا» در طول روز به جستجوی غذا می‌پردازد. وقتی غذا فراوان باشد، نوتریا در طول روز استراحت می‌کند و موهایش را تمیز می‌کند.
نوتریا علاوه بر تولید مثل سریع، مقدار زیادی از پوشش گیاهی آبزی را مصرف می‌کند. یک موش نوتریا روزانه حدود ۲۵ درصد از وزن بدن خود را مصرف می‌کند و در تمام طول سال تغذیه می‌کند. به عنوان یکی از بزرگترین جوندگان جهان، یک نوتریای بالغ و سالم پایه ساقه‌های زمینی گیاهان را می‌خورند و اغلب در خاک حفر می‌کنند تا ریشه‌ها و ریزوم‌ها را بخورند.
منبع
