او در سال ۱۳۶۹ تخصص خود در رشته جراحی عمومی را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز اخذ کرد و سپس در سال ۱۳۷۲ فوق تخصص جراحی قلب را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی پزشکیان با تاسیس انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده پزشکی و ادامه کلاسهای قرآن و نهج البلاغه و جلسات بحث و مناظره، باعث تقویت نیروهای مذهبی و وحدت آنها شد. پزشکیان در این دوران با عضویت در جهاد سازندگی و رفتن به روستاهای دورافتاده و تلاش برای محرومیت زدایی و با فعالیت در جهاد دانشگاهی برای توسعه علمی و تخصصی کشور کوشید.
در دوران جنگ تحمیلی هم پزشکیان به عنوان مسوول اعزام اکیپهای پزشکی به مناطق عملیاتی فعالیت داشت و در بسیاری از عملیاتها، به عنوان رزمنده و پزشک حضور فعال داشت و در پشت جبهه نیز به مداوای مجروحان میپرداخت.
با توجه به پشتکار و فعالیت چشمگیر علمی پزشکیان در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز و انعکاس آن در سطح ملی و بین المللی در سال ۱۳۷۳، از طرف علیرضا مرندی وزیر وقت بهداشت و درمان دولت آیت الله هاشمی رفسنجانی، به ریاستِ دانشگاه علوم پزشکی تبریز منصوب شد و در دوران شش سالهی ریاست دانشگاه خدمات ارزندهای انجام داد و آثار ماندگاری از خود به جا گذاشت.
همچنین محمد فرهادی وزیر بهداشت و درمان هم در دوره اول ریاست جمهوری سید محمد خاتمی از او دعوت کرد که به عنوان معاون سلامت به تهران برود. به این ترتیب او شش ماه معاونت سلامت وزارت بهداشت را بر عهده داشت و نهایتا در دور دوم ریاست جمهوری آقای خاتمی، با توجه به درایت و شایستگیهای علمی و مدیریتی و همچنین تعهد و اخلاص توسط ریاست جمهوری جهت تصدی مقام وزارت بهداشت به مجلس شورای اسلامی معرفی و از مجلس رای اعتماد گرفت.
مشکلات مردم و منطقه و احساس مسئولیت دست به دست هم میدهند تا او در انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی هم ثبت نام کند که با رای بالای مردم تبریز پزشکیان به عنوان نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو انتخاب شد. سوابق نمایندگی او در ادوار هشتم، نهم، دهم (نایب رئیس)، یازدهم و دوازهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو است.
پزشکیان در سالهای ۱۳۹۲ و ۱۴۰۰ برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری در دورههای یازدهم و سیزدهم نام نویسی کرده بود که در سال ۱۳۹۲به نفع مرحوم آیتالله اکبر هاشمی از ادامه حضور در رقابتهای انتخاباتی انصراف داد و در سال ۱۴۰۰ نیز از سوی شورای نگهبان احراز صلاحیت نشد.
انتخابات ریاست جمهوری هر چهار سال یک بار برگزار میشود، اما به علت حادثه جانکاه شهادت آیتالله رئیسی و همراهانش در روز ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ براساس قانون اساسی ظرف مدت ۵۰ روز باید رئیس جمهور جدید انتخاب میشد، فرآیند برگزاری انتخابات در دستور کار قرار گرفت.
مسعود پزشکیان برای سومین بار ۱۲ خرداد ۱۴۰۳ برای نامزدی انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری اعلام داوطلبی کرد که در نهایت در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۴۰۲ نام او از سوی وزارت کشور به عنوان یکی از ۶ نامزد احراز صلاحیت شده توسط شورای نگهبان برای انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری معرفی شد.
او با شعار «برای ایران» خود را صدای بیصدایان معرفی و تلاش برای تحقق عدالت و وحدت و انسجام در جامعه و اجرای احکام برنامه هفتم پیشرفت و سیاستهای ابلاغی رهبری را مهمترین وعدهاش عنوان کرده بود. ارتباطات سازنده با دنیا برای رفع و کاهش تحریمها، افزایش سرمایهگذاری خارجی برای تحقق رشد اقتصادی و اجرای قوانین به جای ایجاد قوانین جدید، از محورهای مطرح شده در اولویت برنامههای اقتصادی پزشکیان قرار دارد.
بهبود روابط با کشورها، عادیسازی روابط اقتصادی و تجاری با جهان از طریق رفع تحریمها، ارتقای جایگاه و امنیت و اقتدار ایران در جهان، متوقف کردن موج مهاجرت، فراهم کردن زمینه بازگشت ایرانیان خارج از کشور به وطن و احیای صنعت گردشگری هم از برنامههای او در حوزه سیاست خارجی است.
او در یکی از سخنرانیهای تبلیغاتی خود گفته است: «قول میدهم تا زمانی که زندهام از حقوق مردم ایران، قومیتها، جنسیتها، انسانها و همه با قدرت دفاع خواهم کرد. من نه وابسته پولم و نه وابسته پست و قدرت و فقط به مردم ایران وابستهام و تا جان در بدن دارم در خدمت مردم خواهم بود».
پزشکیان در مرحله نخست انتخابات که در هشتم تیر ۱۴۰۳ برگزار شد، در رقابت با سعید جلیلی، مصطفی پورمحمدی و محمدباقر قالیباف با کسب ۱۰ میلیون و ۴۱۵ هزار و۹۹۱ رای به عنوان نفر اول به مرحله دوم انتخابات راه یافت. سعید جلیلی نیز با کسب ۹ میلیون و ۴۷۳ هزار و ۲۹۸رای به عنوان نفر دوم به مرحله دوم انتخابات راه یافت.
در دور دوم انتخابات و رقابت با سعید جلیلی برای تعیین چهاردهمین رئیس جمهور ایران پزشکیان با کسب ۱۶ میلیون و ۳۸۴ هزار و ۴۰۳ رای پیروز شد و نهمین رئیس جمهور ایران شد./دفاع پرس
منبع