به گزارش خبر فوری، سعید جلیلی برای اولین بار در سال 92 کاندیدای ریاست جمهوری شد، همان سالی که حسن روحانی به آرای ناپلئونی در دور اول انتخابات را برد. اصولگرایان در آن انتخابات هم کاندیداهای متنوعی داشتند و اسب برنده خود را محمد باقر قالیباف می دانستند و از همین رو از سایر کاندیداها انتظار داشتند به نفع او کناره گیری کنند اما نه علی اکبر ولایتی و نه سعید جلیلی حاضر به کنارهگیری نشدند. ولایتی به روحانی که خود نیز از اصولگرایان قدیمی است، نزدیک بود و رسما با کناره گیری نکردنش به رئیس جمهور شدن روحانی کمک کرد. اما اصولگرایان از کاندیدای مورد حمایت جبهه پایداری انتظار بیشتری داشتند.
جبهه پایداری، وابسته به جناح اصولگرایی است که پس از وقایع انتخابات ریاستجمهوری ایران در سال 88 و خانهنشینی یازده روزه محمود احمدینژاد و مطرح شدن جریان انحرافی، در مردادماه سال 90 رسماً اعلام موجودیت کرد. این جبهه مرید مرحوم مصباح یزدی بود و در چند دوره انتخابات به عنوان وحدتشکن جریان اصولگرایی شناخته شد. در انتخابات 92 همین اتفاق افتاد. در حالی که اصولگرایان کهنهکار انتظار داشتند جلیلی و ولایتی به نفع قالیباف انصراف دهند، جبهه پایداری کاندیدای خود را سعید جلیلی معرفی کرد و تا لحظه آخر هم دست از حمایت خود برنداشت. حمایت از جلیلی یکی از دلایل شکست اصلیترین گزینه جناح راست یعنی محمدباقر قالیباف و انتخاب کاندیدای مورد حمایت اصلاح طلبان یعنی روحانی شناخته شد. در آن انتخابات قالیباف 6 میلیون و جلیلی 4 میلیون رای آوردند.
در روزهای پایانی هفته پیش نیز خبرهایی از تلاش چهره های اصولگرا برای انصراف جلیلی به گوش رسید اما ظاهرا باز هم این چهره نزدیک به جبهه پایداری حاضر به ائتلاف نشده و سوال اینجاست که آیا باز هم او زمینه ساز کاندیدای مورد حمایت اصلاح طلبان می شود؟
منبع