دلیل برجستگی روی برخی کلیدهای کیبورد چیست؟

حتماً شما هم حین کار با کیبورد کامپیوتر یا کلیه صفحه کلیدها متوجه شده‌اید که روی برخی کلیدها یک برجستگی کوچک وجود دارد. طبق استاندارد، این برجستگی در کیبوردهای کامل کامپیوتر روی کلیدهای F و J وجود دارد و در بخش اعداد نیز روی کلید مربوط به رقم 5، برجستگی وجود دارد. اما علت این برجستگی چیست؟ در ادامه مطلب این موضوع را با هم بررسی خواهیم کرد.

مقدمه

شاید شما نیز در زمان نگارش پایان نامه، کتاب، نامه، مقاله و غیره آرزو کنید که کاش می‌توانستم مانند یک تایپیست‌ حرفه‌ای عمل کرده و متن بلندی را در زمان کوتاهی تایپ کنم. این افراد از تکنیک‌ها و امکاناتی استفاده می‌کنند که شاید از آن‌ها بی اطلاع بوده یا بی‌تفاوت از کنار آن عبور کرده باشیم.

برآمدگی کلیدهای F و J یکی از ساده‌ترین ویژگی‌های صفحه کلید محسوب می‌شود که افراد عادی معمولاً آن را نادیده می‌گیرند اما تایپیست‌های حرفه‌ای به خوبی از آن برای بهبود عملکرد و سرعت بخشیدن به فرایند تایپ متن استفاده می‌کنند. برای آشنایی با اهمیت و کاربرد برآمدگی دکمه های صفحه کلید در این مقاله با شهر سخت افزار همراه شوید.

افرادی که آشنایی چندانی با کامپیوتر ندارند و حتی بسیاری از افراد معمولی زمان زیادی را برای پیدا کردن و فشردن دکمه‌های کیبورد در هنگام تایپ کردن تلف می‌کنند اما تایپیست‌های‌‌ حرفه‌ای می‌توانند به سرعت و بدون نگاه کردن کیبورد متن‌های طولانی را در زمان نسبتاً کوتاهی تایپ کنند. هر چند عملکرد تایپیست‌ها برای افراد عادی دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد اما در حقیقت آن‌ها از تکنیک‌های تایپ و برجستگی های دکمه های F و J برای عملکرد بهینه استفاده می‌کنند.

تایپیست‌ها بر اساس شناختی که از طراحی کیبورد استاندارد و کاربرد برجستگی روی کیبورد دارند می‌توانند با سرعت زیادی انگشتانشان را در وضعیت ثابتی روی صفحه کلید قرار داده و حتی موقعیت هر کلید را با چشمان بسته تشخیص دهند. شاید بپرسید که آن‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ در ادامه مقاله با اهمیت و کاربرد برجستگی های دکمه های F و J برای تایپیست‌ها آشنا خواهید شد.

تاریخچه برجستگی کلیدهای F و J در کیبورد

ایده برجسته کردن کلیدهای F و J به عنوان نقطه شروع برای تایپ ده انگشتی به اواخر قرن نوزدهم میلادی برمی‌گردد. در آن زمان، از ماشین‌های تحریر مکانیکی برای نوشتن استفاده می‌شد و سرعت تایپیست‌ها به دلیل گیر کردن چکش‌های ماشین در حین تایپ سریع، محدود بود.

اولین بار در سال ۱۸۸۸ میلادی، “فرانک مک‌گورین” (Frank McGurrin) که یک تایپیست سریع بود، پیشنهاد کرد که دو کلید در ردیف وسط کیبورد برای نشان دادن موقعیت دست‌ها برجسته شوند. او معتقد بود که این کار به تایپیست‌ها کمک می‌کند تا بدون نگاه کردن به کیبورد، انگشتان خود را به درستی روی کلیدها قرار دهند و با سرعت بیشتری تایپ کنند.

ایده مک‌درموت توسط “جیمز شولز” (James W. Sholes) که مخترع ماشین تحریر “Remington Sholes” بود، مورد استقبال قرار گرفت. شولز در سال ۱۸۹۳ میلادی این ایده را در طراحی ماشین تحریر خود پیاده‌سازی کرد و از آن زمان به بعد، برجستگی روی کلیدهای F و J به عنوان یک استاندارد در کیبوردها باقی مانده است.

دلایل دیگری نیز برای انتخاب کلیدهای F و J به عنوان کلیدهای مرجع وجود دارد:

• این کلیدها در وسط ردیف وسط کیبورد قرار دارند که دسترسی به آنها را برای هر دو دست آسان می‌کند.
• حروف F و J حروفی هستند که مورد استفاده کمتری در زبان انگلیسی دارند؛ به همین دلیل برجسته کردن آنها تداخلی با تایپ معمولی ایجاد نمی‌کند.
• قرارگیری کلیدهای F و J در ردیف کلیدهای دیگر، مانند ترکیب کلیدهای ASDF و بالای کلید SPACE، به تایپیست‌ها کمک می‌کند تا به راحتی انگشتان خود را به تمام حروف روی صفحه کلید برسانند.

امروزه، تایپ ده انگشتی با استفاده از برجستگی‌های کلیدهای F و J به عنوان یک مهارت اساسی برای کار با کامپیوتر و نوشتن سریع و کارآمد شناخته می‌شود.

کاربرد برجستگی‌های روی F، J و 5 صفحه‌کلید چیست؟

از آنجایی که کلیدهای Enter، Space و Ctrl و Alt در حاشیه صفحه کلید قرار دارند، یافتن و فشردن آن‌ها کار نسبتاً آسانی است اما یافتن سایر دکمه‌ها و به ویژه دکمه‌های مربوط به حروف الفبا که با ابعاد یکسان و فاصله کم در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، برای افرادی که آشنایی چندانی با فرایند تایپ کردن ندارند، دشوار و وقت‌گیر به نظر می‌رسد.

در کیبوردهای استانداردی که بر پایه چیدمان QWERTY و QWERTZ ساخته می‌شوند، برجستگی‌هایی به شکل‌های متفاوت مانند یک خط کوتاه یا سه نقطه نزدیک به هم روی 3 دکمه از صفحه کلید وجود دارند.

تایپیست‌ها از برجستگی های دکمه های F و J به عنوان معیاری برای جایابی انگشت‌های دست روی کیبورد استفاده می‌کنند. بر اساس تکنیک تایپ 10 انگشتی، انگشت‌ اشاره دست راست روی دکمه J و انگشت اشاره دست چپ روی دکمه F قرار می‌گیرد. جایابی انگشت‌های اشاره هر دست به ما کمک می‌کند تا سایر انگشتان دست را نیز در موقعیت ثابتی روی دکمه‌های صفحه کلید قرار دهیم.

قرار دادن انگشتان دست در موقعیت ثابت روی صفحه کلید به کمک برجستگی دکمه ت و ب روی کیبرد این امکان را فراهم می‌آورد که پس از یادگرفتن موقعیت هر یک از دکمه‌های صفحه کلید نسبت به یکدیگر، بدون مشاهده کیبورد بتوانیم دکمه مورد نظر را فشار دهیم.

برجستگی های دکمه های F و J تنها در انحصار این دو دکمه نیست و دکمه 5 از بخش عددی کیبورد (Numeric keypad) نیز به همین ویژگی مجهز شده است. این دکمه نیز با هدف مشابهی نسبت به سایر دکمه‌های عددی صفحه کلید متمایز شده است؛ یعنی می‌توانیم بدون نگاه کردن به کیبورد و تنها با پیدا کردن دکمه 5 به کمک برآمدگی روی آن، موقعیت سایر دکمه‌های عددی را تشخیص دهیم.

دکمه‌های عددی به استثنای دکمه 0، در آرایشی متشکل از 3 سطر و 3 ستون کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و کلیدهای دیگری مانند Enter، *، 0 و غیره این مجموعه را احاطه کرده‌اند. تایپیست‌های حرفه‌ای برای افزایش کارایی تایپ، معمولاً با استفاده از برجستگی دکمه 5 آن را تشخیص داده و انگشت میانی را روی این دکمه قرار می‌دهند. این اقدام آن‌ها را قادر می‌سازد تا پس از قرار دادن انگشت میانی در موقعیت ثابت روی بخش عددی کیبورد، با استفاده از انگشت‌های اشاره و حلقه سایر دکمه‌های عددی را در صورت لزوم فشار دهند.

کمک به تایپیست‌ها با برجستگی کلیدها

در بخش قبلی مقاله دانستیم که برآمدگی دکمه های صفحه کلید به ما کمک می‌کند تا انگشتان دست را در موقعیت ثابتی روی کیبورد قرار داده و پس از یاد گرفتن موقعیت هر یک از کلیدها، بتوانیم بدون نگاه کردن به کیبورد تایپ کنیم اما هنوز به این پرسش که چگونه برجستگی های دکمه های F و J به افزایش سرعت تایپ منجر می‌شود پاسخ نداده‌ایم.

افرادی که با اصول تایپ آشنایی ندارند، برای وارد کردن هر یک از حروف مجبور هستند تا با نگاه کردن به کیبورد دکمه مربوط به آن حرف را بیابند و سپس با نگاه کردن به نمایشگر از درستی تایپ اطمینان حاصل کنند.

زمانی که یک متن نسبتاً طولانی را با استفاده از این تکنیک ساده تایپ می‌کنیم، زمان زیادی را برای یافتن هر دکمه به هدر می‌دهیم و مجبور هستیم تا به طور پیوسته چشم‌ها، سر و گردن را برای مشاهده نمایشگر و کیبورد حرکت بدهیم که به خستگی زودهنگام و حتی آسیب‌های جسمانی منجر می‌گردد.

استفاده از برآمدگی دکمه های صفحه کلید برای جایابی انگشتان دست روی صفحه کلید ما را قادر می‌سازد تا تنها با مشاهده صفحه نمایشگر تایپ کنیم؛ بنابراین این ویژگی امکان به حداقل رساندن فاصله زمانی بین فشردن هر کلید و حذف حرکات اضافی سر و گردن را فراهم می‌کند.

جمع‌بندی

اگرچه برآمدگی دکمه های صفحه کلید یک ویژگی جلب توجه کننده نیست و افراد زیادی با نادیده گرفتن این ویژگی، به طور روزمره از کیبورد برای تایپ متن استفاده می‌کنند اما می‌تواند نقش با اهمیتی در بهبود سرعت و دقت تایپ کردن ما داشته باشد. دلیل وجود برجستگی روی کلیدهای F و J را می‌توانیم در اصول و ریشه‌های آموزش تایپ سریع جستجو کنیم.

برآمدگی کلیدهای F و J به ما کمک می‌کند تا بدون مشاهده کیبورد، انگشتان دستمان را در موقعیت ثابت از صفحه کلید قرار دهیم. به کمک این ویژگی می‌توانیم تکنیک‌های بهینه‌سازی شده برای سرعت بخشیدن به فرایند تایپ متون طولانی را اجرا کرده و همچنین آسیب‌های ناشی از تایپ غیراصولی به مچ دست و انگشتان را به حداقل برسانیم.

پاسخ به پرسش‌های متداول

دلیل اصلی برجستگی روی کلیدهای F و J چیست؟

برآمدگی دکمه های صفحه کلید به عنوان مرجعی برای تعیین موقعیت دست‌ها روی کیبورد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ویژگی به ما کمک می‌کند تا با سرعت بالا و بدون نیاز به نگاه کردن کیبورد، انگشت‌های دست را در موقعیت ثابتی روی کلیدها قرار دهیم.

آیا در تمامی صفحه کلید های تولید شده دکمه های F و J و 5 برآمده هستند؟

غالباً کیبوردهای استانداردی که بر پایه چیدمان صفحه کلید QWERTY ساخته می‌شوند، برآمدگی کلیدهای F و J را نیز در اختیار دارند اما تمامی کیبوردهای موجود در بازار به این ویژگی مجهز نیستند؛ یعنی کیبوردهایی را نیز می‌توانیم بیابیم که روی دکمه‌های F و J برجستگی ندارند یا حتی این ویژگی را روی دکمه‌های دیگری ارائه می‌کنند.