راز بقا: محققان باقیماندههای مومیاییشدهای که در سال ۲۰۲۰ از یخچالهای سیبری کشف شده بود را تحلیل کردهاند و متوجه شدند که این بقایا متعلق به کیتتن ببر دندانخنجری ۳ هفتهای است که حداقل ۳۵،۰۰۰ سال پیش جان خود را از دست داده است.
به گزارش راز بقا، طبق مطالعهای که در این زمینه منتشر شده، محققان نوشتند: «برای مدت طولانی، آخرین حضور ببر دندانخنجری در اوراسیا در میانه پلستوسن (۷۷۰،۰۰۰ تا ۱۲۶،۰۰۰ سال پیش) ثبت شده بود. کشف مومیایی H. latidens در یاکوتیا دیدگاه ما را در مورد توزیع این جنس گسترش میدهد و حضور آن را در اواخر پلستوسن (۱۲۶،۰۰۰ تا ۱۱،۷۰۰ سال پیش) در آسیا تأیید میکند.»
مومیای کوچک و عمیقاً یخزده نشان میدهد که ببرهای دندانخنجری به خوبی با شرایط دوران یخچالی سازگار بودهاند. به گزارش راز بقا محققان بقایای این حیوان را با یک توله شیر ۳ هفتهای مقایسه کردند و دریافتند که ببر دندانخنجری پاهای بزرگتری دارد و هیچگونه پد کارپالی (پدهایی که بهعنوان ضربهگیر در مفصل مچ عمل میکنند) ندارد. به گزارش راز بقا این ویژگیها به ببرهای دندانخنجری کمک میکرد تا به راحتی در برف حرکت کنند، در حالی که خز نرم و ضخیم مومیایی آنها را از دمای قطبی محافظت میکرد.
مقایسه با شیر نشان داد که ببرهای دندانخنجری دهان بزرگتری، گوشهای کوچکتر، دستهای جلویی بلندتر، موی تاریکتر و گردن ضخیمتری دارند. محققان پیشتر از تحلیل اسکلتهای ببر دندانخنجری بالغ میدانستند که این حیوانات بدن کوتاه و اندامهای بلند داشتند، اما تحقیق جدید نشان میدهد که این ویژگیها از ۳ هفتهگی نیز موجود بوده است.
تاریخگذاری رادیوکربن خز مومیایی نشان داد که این کیتتن حداقل ۳۵،۰۰۰ سال در یخچالها دفن شده بوده و ممکن است تا ۳۷،۰۰۰ سال پیش هم بهجا مانده باشد. به گزارش راز بقا بقایای آن از کنار رودخانه بدیاریکها در یاکوتیا کشف شد و این کشف به محققان این امکان را داد تا برای اولین بار ویژگیهای فیزیکی ببرهای دندانخنجری، از جمله بافت خز، شکل پوزه و توزیع عضلات این حیوانات را توصیف کنند.
جالب اینکه مومیایی هنوز ناخنهای تیز و سبیلها (یا ویبریسها) خود را به همراه داشت، اما محققان اشاره کردند که «مژههای مومیایی حفظ نشدهاند.»
منبع