Mohsen Yeganeh

آدما کلا دو دستن یا زرنگن یا ساده ساده ها واسه ی زرنگا سوژه ی سو استفاده یکی سادس مثل من همش فکر دیگرون یکی زرنگه مثل تو تو نخ کندن از این او اون یه آسمون آبی سقف اتاق منه شبای من پر خورشید مثل روزام روشنه آی ساده ها زرنگا که باهم قهرین همیشه دنیا بدون خنده شوخی …

تو که این همه راز تو سرت از اونکه میدونه بترس از اونی که از چشم تو حرفتو میخونه بترس از سقفی که رو سرته که بهش میگی خونه بترس از اونی که مدتیه با تو تو زندونه بترس از اونکه فکر رفتنه اما نمیتونه بترس اگه تورو میشناسه و باز با تو میمونه بترس همون تو آتیشش یه روز …

نخواستم با غم بسازی نخواستم هیچی نگی نخواستم درد دلتو دیگه با هیشکی نگی آخه عشق اجباری نیست تو زندون من نمون حالا که فکر رفتنی دیگه از موندن نخون تا دیدم میخوای بری دلم راهتو سد نکرد برو فردا مال تو دیگه اینجا برنگرد بدون من بعد من دلتو هرجا جا نذار غم با من بودنو تو من بعد …

حرفامو میشنوی از لا به لای شعر اینجوری بهتره اما بدون هنوز شبهام بدون اشک محاله بگذره بودی کنار من اما چه سوت و کور من بودم و خودم با این همه ولی از گوشه گیریات خسته نمیشدم تو با خودم که هیچ با سایه ی منم حرفی نمیزدی با این همه ولی به شب نشینی دلم خوش اومدی از …

نباشی کل این دنیا واسم قد یه تابوته نبودت مثل کبریت و دلم انبار باروته نباشی روز تاریکم یه اقیانوس آتیشه تموم غصه ی دنیا تو قلبم ته نشین میشه دنیا رو بی تو نمیخوام یه لحظه دنیا بی چشمات یه دروغ محضه نباشی هر شب و هر روز همش ویلون و آوارم با فکرت زنده میمونم تا وقتی که …

سرگرمی تو شده بازی با این دل غمگین و خستم یادت نمیاد اون همه قول و قرارایی که با تو بستم با این همه ظلم تو ببین باز چجوری پای این همه قول و قرار من نشستم نشکن دلمو به خدا آهم میگیره دامنتو عاقبت یه روز نگو بی خبری نگو نمیدونی دلم پر از یه نفرین سینه سوز نگو …

داری بی همسفر میری مسیر اشتباهاتو غبار بی کسی پوشوند تموم رد پاهاتو بیا برگردیم اون روزا ما که همدیگه رو داریم کی گفته آخر خطیم کی گفته آخر کاریم تو دستاتو تکون میدی همین جا آخر راهه داریم از هم جدا میشیم داریم میریم تو بی راهه میترسیدم از امروزی که تو قلب کسی جا شی دارم فرداتو میبینم …