کیان پورتراب

ﻳﺎدت ﻛﻪ ﻣﻴﻜﻨﻢ از ﭼﺸﻢ اﺑﺮﻳﻢ ﻃﻮﻓﺎن ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻴﺸﻮد رﻓﺘﻰ وﻟﻰ ﺑﺪان ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﺴﺮﺗﻢ ﺑﻰ اﻧﺘﻬﺎ ﻣﻴﺸﻮد از آﺧﺮﻳﻦ ﺳﺤﺮ ﺑﻌﺪ از ﻓﺮاق ﺗﻮ ﺧﻮاﺑﻢ ﻧﻤﻴﺒﺮد رﻓﺘﻰ وﻟﻰ ﺑﺪان ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻴﺖ ﻫﻨﻮز از ﺳﺮ ﻧﻤﻴﺒﺮد دﻳﻮاﻧﮕﻰ ﻧﻜﻦ دﻳﻮاﻧﮕﻰ ﻧﻜﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ از ﻏﻤﺖ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ در ﺷﻮد دﻳﻮاﻧﻪ ﺟﺎن ﺑﻴﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ دﻳﻮاﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﻮد ﻳﺎدت ﻛﻪ ﻣﻴﻜﻨﻢ …

ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎﻣﻮن دﺳﺖ ﺑﺎد ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﻮن ﻣﻴﺒﺮن ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻗﺎﻳﻘﻢ ﺗﻮی ﻃﻮﻓﺎن اﻣﺎ ﺑﺎز ﭘﺎرو ﻣﻴﺰﻧﻢ وﺳﻄﺎی راه اﮔﻪ ﺑﺎرون زد ﺣﻮاﺳﻢ ﺳﺮد ﺷﺪ ﻣﻦ آروﻣﻢ ﭼﻮن ﭘﻴﺮﻫﻨﻢ ﺳﺘﺎره ﻫﺎی ﺧﺎﻣﻮش ﻫﻨﻮز ﺗﻮی اﻳﻦ ﻓﺎﻧﻮﺳﻦ ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ازت ﻧﻤﻴﻜﻨﻢ ﻣﻴﮕﺬره ﻣﻴﮕﺬره اﻳﻦ روزا ﺑﺮام دﻳﮕﻪ ﺑﺪون درد ﻣﻴﮕﺬره ﻣﻴﮕﺬره اﻳﻦ روزا ﺑﺮام دﻳﮕﻪ ﺑﺪون درد وﻗﺘﻰ ﻛﻨﺎرﺗﻢ اون ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ …