پوریا باباجان

بارون، گرفته بازم، نشسته پشت شیشه درست مثل تو اما، برام تو نمیشه صداش میزنم هر بار، یه اضطرابی دارم میترسم اشتباهی اسم تورو بیارم تو عشق ممنوع منی باید ازت رها شم باید ولی نمیتونم دوست نداشته باشم یه تیکه از قلب منی، درد میگیری ناجور دیگه ندارمت ولی، دوست که دارم از دور روزایی که برای، نبودنت کلافم …

تو لحظه های غم صدای پای من پر از نموندنه سکوت سرد من یه شکل تازه از ترانه خوندنه بمون نرو بشین ببین که بی تو من چه بی صدا ترم بخاطر خودم به خاطر دلم ازت نمیگذرم تو اینه چشات هزار دفه برات هی دست تکون دادم تمام عشقمو تمام حسمو به تو نشون دادم نگام نمیکنی صدام نمیکنی …