مانی

با من بمون تا ابد آخه رفیق فابِ منی عشقِ ناب منی تو مثل نفس میمونی کی ازت قشنگتره اینجور ازم دل میبره آخ چقدر تو مهربونی تو یه نفر واسه ی من با همه فَرق داشتی همیشه عاشقتم تو قهرو هم آشتی تو یه نفر واسه ی من که کم نمیذاشتی حواسم نبود بازم هوا منم داشتی تو جوونی …

برو به روت نیار اگه منو دیدی اتفاقی‌ام دیگه منو اشتباه نکن من‌خودم اشتباهی‌ام برو دیگه بیشتر از این باغ خسته گل نکن تو گول خندمم نخور من پر سنگه قلکم نذار بیوفتم از چشت مثل یه قطره اشک سرد بذار بشم یه خاطره نه یه قفس یه دردسر این یادگاریو بگیر این دم رفتنت میخوام ببینمش رو گردنت رفتی …

پرنده می و من قفست قفس شدم چون نفسم به نفست بنده قفس شدم که آدما نتونن اذیتت کنن صورتت بخنده آخه اینجوری بهتره بیرون این قفس آدما تو رو اذیت میکنن راه میای وا میدی میشکنی پا میدی میبینی اونا بدتر میکنن اونا خسته ت میکنن دور تو حصار کشیدم تا تو بی وفا نشی مثل همه مثل اونی …

من گذشته م به خودم مربوطه تو ببین اسم کیه که روته من، منی که درد تو رو به جون خریدم رفت، دل من واسه تویه دیوونه این منم که واسه تو میمونه تو،تویی که میگی از اینم یه حرف نو شنیدم رگ به رگ توی تنم عشق تو میجوشه همه ش تو به خوبی خودت اخلاق تندمو ببخش سایه …

رنگ روزام یه شبه سیاه شد کاشکی بفهمی چراشو بگیر منو تکونم بده بگو خواب بود همش دیگه پاشو یه عمره شبیه یه قایق که غرق شده توی سرابم من دلم تنگه‌ برای کسی که هیچوقت نبوده برا من با تو دل من یه ریشه زد ولی حیف که زیر سنگ یه ارزو بمون برام حالا که بهت نمیرسم ببخش …

دیگه دیگه تورو نبینمت یه بند ما دو تا دیوونه‌ایم دقیقا عین هم این رومو کسی ندیده جز خودت این روتو نشون کسی نده غیر من زندگیم اگه شبیه پازله تو اون تیکشی که همیشه لازمه من پام اگه رو زمینه باعثش خود خود خود تویی نه جاذبه حال خوبمی اومده یه ستاره رو زمین تو واسه من راه رسیدنه …