ﻣﻦ ﻳﺎدم ﻧﻤﻴﺮه ﭼﻰ ﺑﻮدم ﺗﻮ ﭼﻰ ﺳﺎﺧﺘﻰ از ﻣﻦ ﻛﻪ ﺧﻮب ﺑﻮدم
ﻫﻤﻴﻦ دﻳﺸﺐ اﻳﻨﻘﺪر ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ زدم ﻫﻤﻪ ﻋﻜﺴﻬﺎی ﻗﺒﻠﻤﻮﻧﻮ ﺳﻮزوﻧﺪم
ﺗﻮ ﻫﻢ اﺻﻠﺎ ﺑﺰن ﺑﻪ اون راه ﺧﻮدﺗﻮ
از ﻣﻦ ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪی ﻛﻪ ﺑﺪی ﺑﻪ اوﻧﺎ ﺧﻮدﺗﻮ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ
ﻣﻨﻮ دادی ﻛﻪ ﺑﻴﺎن اوﻧﺎ دور ﺗﻮن
ﻣﻴﮕﻔﺘﻢ ﻫﻤﻪ ﺑﺮن ﻓﻘﻄ ﺑﻤﻮﻧﻰ ﺧﻮدﺗﻮ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ
ﺗﻮ ﺑﻮدی ﻓﺮﺷﺘﻤﻮ وﺻﻠﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻴﻤﻮﻧﻪ دل ﻣﻦ
ﺣﻮاﺳﻢ ﻫﺴﺖ ﺑﻬﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ
ﻫﻴﭻ آراﻣﺸﻰ ﺑﺮام آراﻣﺶ دﺳﺘﺖ ﻧﻤﻴﺸﻪ
ﭼﺸﻤﺎی ﺣﻘﺖ ﻧﻤﻴﺸﻪ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ
ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ﺧﺪا ﺧﻮدت ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﻣﮕﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﻮ ﺑﻪ ﭘﺎش ﻧﺮﻳﺨﺘﻢ
وﻟﻰ ﻧﺪﻳﺪﺷﻮن رﻓﺖ
ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﻧﻴﻮﻣﺪ اﺻﻠﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺳﺮ ﺧﻮدش ﺷﻜﺴﺘﻢ
ﻧﻤﮏ ﻧﺪاره دﺳﺘﻢ
دوﺑﺎره ﻣﻨﻢ و ﺣﺎل ﺑﺪ ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻰ ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﺲ و ﭘﺮ ﺧﺎﻃﺮس
ﺑﻴﺎ ﺑﺎز ﺑﺎ اون ﭼﺸﺎت ﻳﻪ ﻧﻮر اﻣﻴﺪ ﺑﺪه ﺑﻬﻢ
ﺗﻮرو ﺧﺪا ﺑﺎور ﻛﻦ ﻛﻪ دوﺳﺖ دارم ﻫﻨﻮزم