دانلود نوحه گفت برخیز ز جا از جهانبخش کردی زاده (بخشو) با متن (کامل)

ﮔﻔﺖ ﺑﺮﺧﻴﺰ ز ﺟﺎ ای ﻣﻪ رﺧﺸﻨﺪه ی ﻣﺎدر
ﻗﺪ ﺷﻤﺸﺎد ﻋﻠﻢ ﻛﻦ و ﺑﻜﺶ ﺗﻴغ دو ﭘﻴﻜﺮ

ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ زن ﺑﻪ ﺻﻒ ﻣﻌﺮﻛﻪ ﭼﻮن ﺣﻴﺪر ﺻﻔﺪر
ﻫﻤﭽﻮ ﻃﻮﻣﺎر ﺑﭙﻴﭽﺎن ﺗﻮ ز ﻫﻢ ﻟﺸﻜﺮ ﻛﺎﻓﺮ

ﻫﻤﭽﻮ ﺑﻦ ﻋﻤّ ﻧﺒﻰ ﺷﻴﺮ ﺧﺪا ﺳﺎﻗﻰ ﻛﻮﺛﺮ
ﺑﻪ دو اﻧﮕﺸﺖ ﺑﻴﻔﻜﻦ در از ﻗﻠﻌﻪ ی ﺧﻴﺒﺮ

اذان ﻣﻴﺪان ز ﭘﺪر ﺧﻮاﺳﺖ در آن دم ﻋﻠﻰ اﻛﺒﺮ
ﻧﻮﮔﻞ ﺑﺎغ ﺑﺘﻮل آن ﻛﻪ ﺑﻮد ﺷﺒﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮ

ﺗﺎ ﺷﻮد ﻋﺎزم ﻣﻴﺪان ﻋﺪو ﻫﻤﭽﻮ ﻏﻀﻨﻔﺮ
ﮔﻴﺴﻮان ﻛﺮد ﭘﺮﻳﺸﺎن ز ﻏﻤﺶ ﻣﺎدر ﻣﻀﻄﺮ

ﮔﻔﺖ ای ﺗﺎزه ﺟﻮان ﺳﺮو روان ﻧﻮﮔﻞ ﻟﻴﻠﺎ
ﺗﺮک ﻣﻴﺪان ﺑﻨﻤﺎ رﺣﻢ ﻧﻤﺎ ﺑﺮ دل ﻟﻴﻠﺎ

ﻣﻰ ﺷﻮد زار و ﭘﺮﻳﺸﺎن ز ﻓﺮاﻗﺖ دل ﻟﻴﻠﺎ
ﺣﺴﺮت ﻋﻴﺶ ﺗﻮ در ﮔﻮر ﺑﺮم ﺗﺎ ﺻﻒ ﻣﺤﺸﺮ

ﺷﺮﻣﺴﺎرم ﻛﻪ ﭼﺮا ﺣﺠﻠﻪ ی ﻋﻴﺶ ﺗﻮ ﻧﺒﺴﺘﻢ
ﺷﺐ داﻣﺎدی ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮی ﺗﻮ ﻳﮏ دم ﻧﻨﺸﺴﺘﻢ

ﺣﺎل از ﻇﻠﻢ و ﺳﺘﻢ در ﻏﻢ ﻣﺮگ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ
ﺳﻮی ﮔﺮدان ﻣﻰ روی ﻳﻮﺳﻒ ﻛﻨﻌﺎﻧﻰ ﻣﺎدر

ﮔﻔﺖ اﻛﺒﺮ ﻛﻪ اﻳﺎ ﻣﺎدر ﻏﻤﺪﻳﺪه ی زارم
دﺷﺖ ﭘﺮ دﺷﻤﻦ و ﺑﻰ ﻛﺲ ﺑﻮد اﻳﻦ ﺑﺎب ﻛﺒﺎرم

ﺧﻮد ده اﻧﺼﺎف ﻛﻪ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻰ آﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺎرم
ﺑﺎﻳﺪم ﺳﺎﺧﺖ ﻓﺪا در ره او ﻣﻦ ﺳﺮ و ﭘﻴﻜﺮ

روﺑﺮو ﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﻔﺎر ﭼﻮ آن ﺛﺎﻧﻰ ﺣﻴﺪر
ﮔﻔﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﺎﺷﻢ و ﻧﺎﻣﻢ ﻋﻠﻰ اﻛﺒﺮ

ﺑﻜﻨﻢ رزم ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺑﺮﻳﺰم ز ﺷﻤﺎ ﺳﺮ
ﻛﻪ ﺷﻮد ﺑﺎز ﻋﻴﺎن ﻣﻌﺮﻛﻪ ی ﺧﻨﺪق و ﺧﻴﺒﺮ

از ﻛﻤﻴﻦ ﮔﺎه ﺑﺮون آﻣﺪه آن ﻣﻨﻘﺬ ﻛﺎﻓﺮ
ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ز ﻏﻢ ﺳﻮﺧﺖ دل ﻋﻤﻪ و ﺧﻮاﻫﺮ

ﺑﺎراﻟﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻖ ﭘﻬﻠﻮی ﻣﺠﺮوح ﺑﺘﻮل
اﻳﻦ ﻋﺰاداری ﻣﺎ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎی ﻗﺒﻮل

ﻗﻄع و ﻧﺎﺑﻮد ﻧﻤﺎ ﻣﺪﻋﻰ آل رﺳﻮل
ﻛﺎﻳﻦ ﺣﺴﻮدان ز ﻫﻤﻪ ﺧﻠﻖ ﻓﺮاوان آﻣﺪ