رﮔﻤﻰ ازم ﺑﺒﺮﻧﺖ ﺷﮏ ﻧﻜﻦ ﻣﻰ ﻣﻴﺮم
ﺗﻮ ﺧﻮﺑﻰ ﻛﻪ ﻣﻦ ﭘﻴﮕﻴﺮم
ﮔﻔﺘﻢ و ﺑﺎزم ﻣﻰ ﮔﻢ ﻛﻪ ﺳﺮ ﺗﻮ ﺳﺮﻣﻢ ﻣﻰ دم
ﺧﻴﻠﻰ ﺑﺮات ﺟﻨﮕﻴﺪم
ﺟﺰ ﺗﻮ از ﻫﻤﻪ ﺑﺪ دﻳﺪم
ﻳﻪ ﺟﻮری ﮔﻴﺠﻢ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮام
ﺗﻤﻮم ﻧﺸﻦ ﺳﺮﮔﻴﺠﻪ ﻫﺎم
ﭼﻪ ﺣﺎل ﺧﻮب ﺑﺪﻳﻪ
ﺑﺎﻳﺪ ازش ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺎم
ﻧﻤﻰ ﺗﻮﻧﻢ ﺗﺮﻛﺖ ﻛﻨﻢ
از ﺑﺲ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺳﺎزی ﺑﻪ ﻣﻦ
اﺻﻦ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪو ﺗﻮ
ﺑﻪ ﺟﺎی ﻣﻦ ﺣﺮف ﺑﺰن
ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﻤﻴﻢ اﻧﮕﺎر
اﻣﺎ ﺑﺎز ﺗﺎزﮔﻰ داره دﻳﺪﻧﺖ ﻫﺮ ﺑﺎر
اﻳﻦ ﻋﻠﺎﻗﻪ داره دﻳﻮوﻧﻪ ﺗﺮم ﻣﻰ ﻛﻨﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ
ﮔﺎﻫﻰ ام ﺻﺪام ﻣﻰ ﻟﺮزه
اﻣﺎ ﺑﺎز ﺑﺮام ﻣﻰ ارزه