دوﺑﺎره ﺧﻮرده زﻣﻴﻦ ﻣﺜﻞ ﻋﺒﺎس ﻧﻮﻛﺮش
ﺷﻔﺎی ﻣﺎدرﻣﻮ ﻣﻴﮕﻴﺮم از ﻣﺎدرش
ﺷﺪ ﺷﺪ ﻧﺸﺪ ﻣﻴﺮم ﻛﺮﺑﻠﺎ
ﭘﻴﺶ ﻋﻤﻮم اﺑﺎاﻟﻔﻀﻞ ﻣﻴﺰﻧﻢ زﻳﺮ ﮔﺮﻳﻪ
ﺷﺪ ﺷﺪ ﻧﺸﺪ ﻣﻴﺮم روﺑﺮو
ﺿﺮﻳﺤﺶ داد ﻣﻴﺰﻧﻢ ﺗﻮ رو ﺟﻮن رﻗﻴﻘﻪ
ﻣﺎدرم دﻟﺶ ﺑﺮات ﺗﻨﮓ ﺷﺪه
ﻣﻦ ﺑﺮا ﺧﻮدم ﻛﻪ ﭼﻴﺰی ﻧﻤﻴﺨﻮاﻫﻢ
ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎم ﻛﺎر داده دﺳﺘﻢ دوﺑﺎره
اوﻣﺪم ﺻﺪات ﻛﻨﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺻﺪام
ﭘﺪرم ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻨﻮ ﻏﻠﺎم ﺧﻮﻧﻪ ات ﻛﺮده
اﻧﻘﺪر دﻟﺶ ﻣﻴﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﻛﺮﺑﻠﺎت ﺑﺮﮔﺮده
دل دل ﻧﻤﻴﻜﻨﻢ ارﺑﻌﻴﻦ
ﻧﻤﻴﺨﻮاﻫﻢ ﺟﺎ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻛﻪ ﻣﻴﺸﻢ ﺑﻴﭽﺎره ﻫﺎ
دﻧﻴﺎ ﻳﮏ ﺳﻔﺮ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﻜﺎره ﻫﺎ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﻳﺎد دادن اﻳﻨﻮ از ﺑﭽﮕﻰ
زﻳﺎرت ﻗﺸﻨﮕﻪ ﺧﻮﻧﻮادﮔﻰ
ﻫﻤﻪ ﺧﻴﺮ در ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻮه
ﺑﺎ زﻳﺎرت ﻣﻴﺸﻪ ﺑﻴﻤﻪ زﻧﺪﮔﻰ