دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ام اﻟﺒﻨﻴﻦ ﻧﺨﻮاﻧﻴﺪ
زﻳﺮا ﻛﻪ ﻣﻦ دﻳﮕﺮ ﭘﺴﺮ ﻧﺪارم
ﻣﺎه ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻴﻦ ﺧﻮن ﺗﭙﻴﺪه ﺗﭙﻴﺪه
آه ای ﻓﻠﮏ دﻳﮕﺮ ﻗﻤﺮ ﻧﺪارم
داراﻳﻰ ام را ﻛﺮﺑﻠﺎ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ
ﻧﺨﻠﻢ وﻟﻰ دﻳﮕﺮ ﺛﻤﺮ ﻧﺪارم
ﻳﺎد ﺟﻮاﻧﺎﻧﻢ ﻣﺮا ﺷﺮر زد
ﺟﺰ اﺷﮏ و ﺟﺰ ﺧﻮن ﺟﮕﺮ ﻧﺪارم
ای ﻗﺎﻣﺘﺖ رﺷﮏ دل ﻗﻴﺎﻣﺖ
رﻓﺘﻰ و از ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺒﺮ ﻧﺪارم
داراﻳﻰ ام را ﻛﺮﺑﻠﺎ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ
ﻧﺨﻠﻢ وﻟﻰ دﻳﮕﺮ ﺛﻤﺮ ﻧﺪارم
وﻗﺘﻰ ﻛﻪ دل ﭘﺮ ﻣﻰ زﻧﻪ ﺗﻮ ﺻﺤﻦ ﺑﻴﻦ اﻟﺤﺮﻣﻴﻦ
روی ﻟﺒﻢ ﮔﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﻪ ﻳﺎ ﻛﺸﻒ اﻟﻜﺮب اﻟﺤﺴﻴﻦ
ﺑﭽﻪ ﺷﻴﺮ ﺷﻴﺮ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺗﻮ ﺣﺴﻴﻦ ﻏﻢ ﻧﺪاره
ﻛﻪ زور ﺑﺎزوی ﺗﻮ از ﻋﻠﻰ ﭼﻴﺰی ﻛﻢ ﻧﺪاره
ﻋﻠﻰ اﺳﻴﺮ ﻳﮏ ﻧﮕﺎت ام اﻟﺒﻨﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮﺧﻮاﺗﻪ
وﻗﺘﻰ ﺣﺴﻴﻦ روﺑﺮوﺗﻪ ﻋﻜﺲ ﺧﺪا ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﺗﻪ
وﺻﻞ ﺗﻮ ﺣﻴﺮت ﻣﻴﺎره اﺳﻢ ﺗﻮ ﻫﻴﺒﺖ ﻣﻴﺎره
ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻫﺮﭼﻰ ﻣﺮدﻳﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻏﻴﺮت ﻣﻴﺎره
ﻋﺒﺎس ﻋﻠﻤﺪار ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻴﺮ و ﺳﭙﻬﺪار ﺣﺴﻴﻦ
ﺷﺪ ﭘﺎﺳﺪار ﺧﻴﻤﻪ ﻬﺎ اﺧى و ﺳﺎﻟﺎر ﺣﺴﻴﻦ