روﺣﻢ ﺑﺮدﻳﺪه ﻛﻬﻜﺸﺎن ﻳﻪ ﺧﻮدی ﻓﻠﺎﻧﻰ ﺑﻰ وﺟﺪان
رﺧﺪ ﭼﻨﻰ زﻳﺒﺎ ﺑﻴﻪ ﺳﺘﺎرﻳﮕﻰ ﺟﻔﺘﺖ ﻧﻴﻪ
ﺷﺮط ﺑﻮ ﺑﻮﻣﻪ ﻧﺬر ﭼﺎود ﻣﻪ ﺑﻤﺮم ارای رﺧﺪ
ﻣﺴﻰ رﺧﺪ و ﭼﺎو ﺧﻮم دﻳﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﺮﻳﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﺮﻳﻢ
ﮔﻴﺮه ﻧﻜﻪ دردﺗﻪ ﮔﻴﺎﻧﻢ ﻣﻪ و ﺗﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ داﻏﺎﻧﻢ
ﻣﻪ ﺟﻮر ﺧﻮد ﻳﻪ رﻳﻮارم ﻣﺎﺗﻢ ﺑﺎﻧﻮ ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺰاﻧﻢ
ﺧﻮد ﺑﻮ ﺑﺮس و آﻏﻮﺷﻢ ﻋﺸﻘﺪ ﻧﻴﻜﻢ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻢ
روﺣﻢ ﺑﺮدﻳﺪه آﺳﻤﺎن ﻓﺮﻫﺎد ﺑﻤﺮی ﺑﻮه وﻟﺎم
و ﻋﺸﻘﺪ دل دﻣﻪ درﻳﺎ اﻣﺎﻧﺘﻴﺪ وﻟﺎی ﺧﺪا
ﭼﺎود ﺷﻴﺘﻢ ﻛﺮد آﺳﻤﺎن ﺑﺴﻪ ﺑﻮرو دی ﺑﻰ وﺟﺪان
اراد ﭼﻪ آرزوی دﻳﺮم اﮔﺮ ﻧﺎﻳﺪو ﺑﻰ ﺗﻮ ﻣﺮم
در و دﻳﻮار ای اﺗﺎﻗﻪ ﻳﻪ ﺳﺮ ﺧﺎﻃﺮﻳﻠﺪ ﭼﺮن
ﮔﻴﺮه ﻧﻜﻪ دردﺗﻪ ﮔﻴﺎﻧﻢ ﻣﻪ و ﺗﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ داﻏﺎﻧﻢ
ﻣﻪ ﺟﻮر ﺧﻮد ﻳﻪ رﻳﻮارم ﻣﺎﺗﻢ ﺑﺎﻧﻮ ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺰاﻧﻢ
ﺧﻮد ﺑﻮ ﺑﻮرم و آﻏﻮﺷﺪ ﻋﺸﻘﺪ ﻧﻴﻜﻢ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻢ
روﺣﻢ ﺑﺮدی و ﻛﻬﻜﺸﺎن روح اﻟﻠﻪ ﺑﻤﺮی ﺑﻮه وﻟﺎم