ﺑﺎ ﻏﻢ و ﻏﺮﺑﺖ و اﻧﺪوه دﻳﮕﻪ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﻧﺒﻮدم
اﮔﻪ زﺧﻢ ﻧﺨﻮرده ﺑﻮدم ﺗﻮ رو ﺑﺎور ﻧﻤﻴﻜﺮدم
ﺗﻮی اﻳﻦ ﺣﺼﺎر ﻏﺮﺑﺖ ﺑﺎ ﻏﻤﺖ ﺳﺮ ﻧﻤﻴﻜﺮدم
ﻛﻮﻟﻰ ﺷﺐ زده ﺑﻮدم ﭘﺸﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﺻﺪات ﻛﺮدم
از ﭘﺲ آﻳﻨﻪ اﺷﮏ ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﮕﺎت ﻛﺮدم
ﻗﺪر ﻋﺸﻖ ﻣﻌﻨﺎی ﻣﺮﮔﻪ ﻣﺴﻠﺨﻪ ﭘﺎﻳﻴﺰ و ﺑﺮﮔﻪ
ﻗﺼﻪ ﻋﺸﻖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺼﻪ ی ﮔـﻞ و ﺗﮕﺮﮔﻪ
آﺧﻪ دردم درد ﺗﻮ ﺑﻮد درد دور از ﻣﻦ و ﻣﺎ ﺑﻮد
ﺷﻜﻞ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ و ﻏﺮﺑﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ آدﻣﺎ ﺑﻮد
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎت دﻧﻴﺎ رو دﻳﺪم ﺣﺘﻰ ﻣـﻦ ﻓﺮدا رو دﻳﺪم