ﮔﻞ ﭼﻬﺮم ﺑﻰ ﻣﻬﺮم
ﺗﻮﻳﻰ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ آﻓﺮﻳﻨﻰ
ﺻﺤﺮای ﻋﺸﻘﻢ را
ﭼﻮ ﻟﺎﻟﻪ ی آﺗﺸﻴﻨﻰ
ﺳﺎز ﻋﺸﻘﺖ ﺷﻮر اﻧﮕﻴﺰد
ﮔﻮﻳﻰ از آن ﻣﺴﺘﻰ رﻳﺰد
ﮔﻮﻳﻰ در ﺳﻜﻮت ﻣﺤﻨﺖ زای ﺷﺐ
آواﻳﺶ ﺑﻪ ﮔﻮش ﺟﺎﻧﻢ ﻣﻰ آﻳﺪ
آوای ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن را ﻣﻰ ﺧﻮاﻧﻢ
ﻧﻘﺶ ﺗﻮ ﺑﻪ دﻳﺪﮔﺎﻧﻢ ﻣﻰ آﻳﺪ
ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺎ ﺟﺎن ﻫﺎ
ﻫﺮﺷﺐ ﻫﺰار اﻓﺴﺎﻧﻪ
ﺗﺎ اﻓﺘﺪ ﺑﺮ داﻣﺶ
ﺻﺪﻫﺎ دل دﻳﻮاﻧﻪ
ﺑﺎز اﻣﺸﺐ ﺑﺎ ﻳﺎدت
ﻛﺰ دل ﺑﺮﻳﺪ آواﻳﻢ
ﺑﺎ ﺳﺎز ﻋﺸﻖ ﺗﻮ
ﻧﻐﻤﻪ از ﺟﺎن ﺧﻴﺰد
ﻣﻪ اﻣﺸﺐ ﭼﻮن روﻳﺪ
در آﺳﻤﺎن ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺪ
ﻋﺸﻘﺖ در دل ره ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ
ﭼﺸﻤﻢ از ﺷﻮﻗﺖ ﻛﻰ ﻣﻰ ﺧﻮاﺑﺪ
ﺑﻪ زﺑﺎن آرم ﻧﺎﻣﺖ
ﻛﻪ ﺑﻮد دل در داﻣﺖ
ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺎ دل دادم
ز ﻏﻤﺖ دل ﺷﺎدم
ﭼﺸﻤﻢ از ﺷﻮﻗﺖ ﻛﻰ ﻣﻰ ﺧﻮاﺑﺪ
ﺑﻪ زﺑﺎن آرم ﻧﺎﻣﺖ
ﻛﻪ ﺑﻮد دل در داﻣﺖ
ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺎ دل دادم
ز ﻏﻤﺖ دل ﺷﺎدم