روزﮔﺎر آی روزﮔﺎر روزﮔﺎر ﻛﻬﻨﻪ ﻛﺎر
ﻣﻦ ﻧﻪ از اﺧﻤﺖ ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ
ﻧﻪ از اون رﻓﺘﺎر ﺑﻰ رﺣﻤﺖ ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ
ﻣﻦ ﻧﻪ از اون روزای ﺳﺨﺘﺖ ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ
ﻗﺪرت ﻋﺸﻘﻮ ﺑﻨﺎزم ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ داد
ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺳﺨﺘﻰ ﻫﺎی ﺗﻮ روزﮔﺎر ﻋﺎدت داد
وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﻢ ﺧﻮدم رو ﺑﺎور ﻣﻴﻜﻨﻢ
زﻧﺪﮔﻰ رو دوﺳﺖ دارم ﺑﺎ ﺳﺨﺘﻴﺎش ﺳﺮ ﻣﻴﻜﻨﻢ
روزﮔﺎر آی روزﮔﺎر روزﮔﺎر ﻛﻬﻨﻪ ﻛﺎر
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﻣﻴﺘﻮﻧﻰ ﻳﮏ ﺳﺮه وﻳﺮوﻧﺶ ﻛﻨﻰ
ﺑﺰﻧﻰ و داﻏﻮﻧﺶ ﻛﻨﻰ ﻇﻠﻢ دو ﭼﻨﺪوﻧﺶ ﻛﻨﻰ
اﮔﻪ ﺑﺎ ﺑﺨﺖ ﺧﻮش ﻣﺎ ﺳﺮ ﺳﺎزش ﻧﺪاری
ﻣﻴﻞ ﻧﻮازش ﻧﺪاری اﺑﺮی و ﺑﺎرش ﻧﺪاری
ﻗﺪرت ﻋﺸﻘﻮ ﺑﻨﺎزم ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ داد
ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺳﺨﺘﻰ ﻫﺎی ﺗﻮ روزﮔﺎر ﻋﺎدت داد
وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﻢ ﺧﻮدم رو ﺑﺎور ﻣﻴﻜﻨﻢ
زﻧﺪﮔﻰ رو دوﺳﺖ دارم ﺑﺎ ﺳﺨﺘﻴﺎش ﺳﺮ ﻣﻴﻜﻨﻢ
روزﮔﺎر آی روزﮔﺎر روزﮔﺎر ﻛﻬﻨﻪ ﻛﺎر