تو که رفتی واسه ی من جای آشتی که نذاشتی
کاش از اول گل عشقو توی قلبم نمیکاشتی
یه بهونه که دوباره با تو باشم که ندارم
این تو هستی که بیایی با یه بوسه واسه آشتی
دل صبوری که نداره آی نداره تاب دوری که نداره وای نداره
شب شب شب که نذاشتی خواب نذاشتی برام
روز روز روز که نذاشتی تاب نذاشتی برام