ﺗﻮ را ﺑﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﺻﺪاﻳﻢ در ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
دﻟﻢ ﻣﻰ ﺳﻮزد و ﻛﺎری ز دﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ﺷﺒﺎن آﻫﺴﺘﻪ ﻣﻴﮕﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻢ ﺷﻮد دردم
ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻰ رود اﻣﺎ ﺷﺐ ﻏﻢ ﺳﺮ ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ﭼﻪ ﺳﻮد از ﺷﺮح اﻳﻦ دﻳﻮاﻧﮕﻰ ﻫﺎ ﺑﻰ ﻗﺮاری ﻫﺎ
ﺗﻮ ﻣﻪ ﺑﻰ ﻣﻬﺮی و ﺣﺮف ﻣﻨﺖ ﺑﺎور ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ز دﺳﺖ و ﭘﺎی دل ﺑﺮ ﮔﻴﺮ اﻳﻦ زﻧﺠﻴﺮ ﺟﻮر ای ﻳﺎر
ﻛﻪ اﻳﻦ دﻳﻮاﻧﻪ ﮔﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﺷﻮد دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ﻓﺮاق از ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻛﺎﻫﺪ ای ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن رﺣﻤﻰ
ﺧﺪا را از ﭼﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻤﺖ ای ﻛﺎﻓﺮ ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ﺷﺒﺎن آﻫﺴﺘﻪ ﻣﻴﮕﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻢ ﺷﻮد دردم
ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻰ رود اﻣﺎ ﺷﺐ ﻏﻢ ﺳﺮ ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ﭼﻪ ﺳﻮد از ﺷﺮح اﻳﻦ دﻳﻮاﻧﮕﻰ ﻫﺎ ﺑﻰ ﻗﺮاری ﻫﺎ
ﺗﻮ ﻣﻪ ﺑﻰ ﻣﻬﺮی و ﺣﺮف ﻣﻨﺖ ﺑﺎور ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ز دﺳﺖ و ﭘﺎی دل ﺑﺮ ﮔﻴﺮ اﻳﻦ زﻧﺠﻴﺮ ﺟﻮر ای ﻳﺎر
ﻛﻪ اﻳﻦ دﻳﻮاﻧﻪ ﮔﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﺷﻮد دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻰ آﻳﺪ
ﻓﺮاق از ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻛﺎﻫﺪ ای ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن رﺣﻤﻰ
ﺧﺪا را از ﭼﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ رﺣﻤﺖ ای ﻛﺎﻓﺮ ﻧﻤﻰ آﻳﺪ