ﭼﺸﺎت ﺳﺎﺣﻠﻪ آراﻣﺸﻪ
ﻳﻪ درﻳﺎرو ﺳﻤﺖ ﺧﻮدش ﻣﻴﻜﺸﻪ
ﭼﻪ ﺑﺮﺳﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻰ ﻛﻪ دﻟﺨﻮﺷﻪ ﻛﻪ ﻗﻠﺒﺸﻮ ﺑﻪ ﺗﻮ داده
ﻳﻪ ﺷﻬﺮو دﻧﺒﺎل ﺧﻮدت ﻣﻴﻜﺸﻮﻧﻰ ﺗﻮ از ﺣﺮص ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻰ
آﺧﻪ ﻣﻦ ﭼﺠﻮری ﺣﺴﻮدﻳﻢ ﻧﺸﻪ ﻣﮕﻪ ﻃﺎﻗﺘﻢ زﻳﺎده
دﻟﺒﺮ دﻟﺒﺮ
ﺗﻮ ﻛﻪ دل ﻣﻴﺒﺮی از آدﻣﺎی اﻳﻦ ﺷﻬﺮ
ﻣﻨﻮ ﻣﻴﻨﺪازی ﺗﻮو اﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ
ﺣﺎﻟﺎ ﻣﻴﺒﻴﻨﻰ ﺗﻬﺶ ﭼﺠﻮری ﺑﺪﺳﺘﺖ ﻣﻴﺎرم آﺧﺮ
ﻳﻪ ﻛﺎری ﻛﻦ ﻛﻪ دﻟﺖ ﺑﻴﻦ ﻣﻨﻮ ﻫﻤﻪ ﻓﺮق ﺑﺬاره
ﻣﻨﻮ از ﺧﻮدت ﻧﺮون ﻫﻰ ﻧﮕﻮ ﺑﺮو ﻛﻪ ﻓﺎﻳﺪه ﻧﺪاره
ﻳﻜﻰ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﻛﻤﻪ ﻫﺮﭼﻰ ﺑﺪ ﻛﻨﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﻪ
ﻳﻜﻰ ﻣﺚ ﺗﻮ ﻛﻤﻪ واﺳﻪ ی ﻣﻨﻰ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻧﺪاره