ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ از ﻣﻮزﻳﮏ ﺧﺴﺘﻪ از ﻛﺎر اداری
ﺧﺴﺘﻪ از ﺣﺮﻓﺎی ﻣﺮدم
ﺧﺴﺘﻪ از ﻣﻤﻠﻮ ﻛﺎری
ﺧﺴﺘﻪ از ﺷﺒﺎ ﺗﺎ ﺻﺐ ﺑﻴﺪار
ﺧﺴﺘﻪ از ﺑﻮی ﺑﺪ ﺳﻴﮕﺎر
ﺧﺴﺘﻪ از ی روح ﺑﻴﻤﺎر
ﺧﺴﺘﻪ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﮕﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﭼﻴﻜﺎر
ﺗﻮ ﻛﺠﺎ ﺑﻮدی وﻗﺘﻰ اﻳﻦ ﺳﻴﮕﺎرا ﺳﻮزﻧﺪ ﮔﻠﻮﻣﻮ
ﺗﻮ ﺳﺨﺘﻰ ﻫﺎ ﺣﺘﻰ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ رﻓﻴﻘﻤﻢ ﻧﻤﻮﻧﺪ ﭘﻠﻮﻣﻮ
ﻫﻤﻪ رﻓﺘﻦ ﺷﺪم ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪم ﺑﻰ ﻛﺲ ﺑﻴﻦ آدﻣﺎ ﭼﻮن
ﻫﻤﻪ ﻛﺲ و ﻛﺎرم ﺗﻮ ﺑﻮدی
ﺑﻴﻦ اﻳﻨﻬﻤﻪ آدم ﺗﻮ ﺑﻮدی
ﻓﻘﻄ ﻳﺎرم ﺗﻮ ﺑﻮدی ﻳﺎرم ﺗﻮ ﺑﻮدی
ﻋﺸﻖ دل ﺳﺎدم ﺗﻮ ﺑﻮدی
رﻓﻴﻖ ﻓﺎﺑﻢ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻟﻰ آﺧﺮ ﻧﻤﻮﻧﺪی
ﺣﺎﻟﺎ ﻛﻪ داری ﻣﻴﺮی ﺑﺮو ﭘﺲ
ﺑﺮو ﺑﻪ ﺳﻠﺎﻣﺖ ﻋﺰﻳﺰم ﻣﻴﺪوﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻰ ﺗﻮ ﻣﺮﻳﻀﻢ