ﺷﺪی ﻫﻤﺪم ﺷﺐ ﻫﺎی دﻟﻢ ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻓﺎی دﻟﻢ
ﮔﻞ زﻳﺒﺎی ﺑﺪون ﻧﻘﺺ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﺮدی ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﺮﺟﺎی دﻟﻢ
ﻋﺸﻮه ی ﭼﺸﻢ ﺗﻮ دل را ﻛﻨﺪ ﺑﺮد
ﻣﻦ ﺑﺮای ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺮد
دﻟﺒﺮا ﻗﺼﻪ ی ﻏﻢ ﻫﺎی ﻣﺮا ﻋﻄﺮ ﮔﻴﺴﻮی ﺗﻮ از ﻳﺎدم ﺑﺮد
ﺗﻮ ﻫﻤﺎن ﮔﻤﺸﺪه ی آﺗﺶ دﻳﺮﻳﻦ ﻣﻨﻰ
ﻫﻤﻪ ﺗﻠﺨﻨﺪ و ﻓﻘﻄ ﺗﻮ ﻳﺎر ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻣﻨﻰ
ﺑﺎ ﺗﻮ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻰ آرام و ﻗﺸﻨﮓ اﺳﺖ ﻫﻨﻮز
ﻣﻦ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ی اﺣﺴﺎﺳﻢ و ﺗﻮ ﻣﺎه و زﻣﻴﻦ