در داﻣﺶ اﻓﺘﺎدم ﭘﺮواﻧﻪ ای دل دادم از ﻋﺸﻖ ﺗﻮ دﻳﻮاﻧﻪ ام
ﭘﺎی ﺗﻮ و اﻳﻦ ﻋﺎﺷﻘﻰ اﻳﺴﺘﺎده ام
ﭼﻮن آﺗﺸﻰ در ﻗﻠﺐ ﻣﻦ اﻣﺎ ﺗﻮرا ﻣﻴﺨﻮاﻫﻤﺖ
آراﻣﺸﻢ ﻣﻴﺪاﻧﻤﺖ ﭼﻮن ﺷﻌﺮ ﻧﻮ در ﻫﺮ ﻏﺰل ﻣﻴﺨﻮاﻧﻤﺖ
ﺗﻮ ﺗﻤﺎم ﻣﻨﻰ ای ﺧﺎﻟﻖ ﻋﺸﻖ در ﻗﻠﺒﻢ
اﺣﺴﺎس ﻣﻨﻰ ﻫﻤﭽﻮن ﺷﻮﻗﻰ در ﭼﺸﻤﻢ
روﻳﺎی ﻣﻨﻰ ﻫﻢ در ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻢ در آﻳﻨﺪه ام
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺑﻤﺎن ﻛﻪ ز ﻋﺸﻘﺖ ﻣﻦ ﺳﺮﺷﺎرم
در ﺳﻴﻨﻪ ی ﺧﻮد ﻗﻠﺒﻰ از ﻋﺎﻃﻔﻪ دارم
ﺟﺎﻧﻢ ﺗﻮ ﺑﺪان ﻛﻪ ﻧﻔﺲ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ دوﺳﺘﺖ دارم