ﻣﻦ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪم و دﻧﻴﺎی ﺑﻰ ﺗﻮ
آﺧﺮ ﻗﺼﻪ ی ﻣﺎ ﺷﺪ رﻓﺘﻦ ﺗﻮ
ﺧﺴﺘﻪ ام از روزای دﻟﮕﻴﺮ
ﺧﺴﺘﻢ از ﺷﺐ ﻫﺎی ﺑﻰ ﺗﻮ
ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎم و
ﻣﺮدم از ﻓﺮدای ﺑﻰ ﺗﻮ
ﺑﺎز دوﺑﺎره ﺑﻐﺾ و ﮔﺮﻳﻪ
ﺑﺎز دوﺑﺎره ﻳﮏ ﺷﺐ ﺗﻠﺦ
ﺑﺰن ﺑﺎران ﻛﻪ ﺧﺴﺘﻢ
ﺑﺰن ﺑﺎران ﻛﻪ ﺧﺴﺘﻢ
ﺗﻮ ﮔﺬﺷﺘﻰ از ﺧﻴﺎﻟﻢ
آرزوی رﻓﺘﻪ ﺑﺮ ﺑﺎد
ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﻧﮕﺎﻫﻢ آﺧﺮ از ﭼﺸﻢ ﺗﻮ اﻓﺘﺎد
ﻣﻦ و اﻳﻦ ﻫﻮای ﺑﻰ ﺗﻮ
ﺷﺒﺎی ﻏﻤﮕﻴﻦ و ﺗﻨﻬﺎ
ﻣﻦ و اﻳﻦ ﻏﺮﺑﺖ دﻟﮕﻴﺮ
ﺧﺴﺘﻪ از ﻃﻠﻮع ﻓﺮدا
ﺑﺎز دوﺑﺎره ﺑﻐﺾ و ﮔﺮﻳﻪ
ﺑﺎز دوﺑﺎره ﻳﮏ ﺷﺐ ﺗﻠﺦ
ﺑﺰن ﺑﺎران ﻛﻪ ﺧﺴﺘﻢ
ﺑﺰن ﺑﺎران ﻛﻪ ﺧﺴﺘﻢ