به صد غزل به صد ترانه گفتنی نیست
که جای تو کنار من چه قدر خالیست
خزان شده تمام فصل های سالم
نمی روی ز یاد من گل بهارم
دریغ و درد از آسمان ستاره ام رفت
به خواب رفتم و چراغ خانه ام رفت
بگو کجا بجویم از تو یک نشانی
بگو کجا بگو کجای این جهانی
کنار هر کسی نشستم از تو گفتم
پی بهانه ام که یاد تو بیوفتم
هنوز فکر میکنم به یادم هستی
دلی که کنده ای به هیچکس نبستی
منم منم که بعد تو فسرده جانم
تویی تویی قرار جان بی قرارم
خزان شده تمام فصل های سالم
نمی روی ز یاد من گل بهارم